آرشا مامانی

کتاب سرنوشت برای هرکس چیزی نوشت نوبت به ما رسید قلم افتاد... دیگر هیچ ننوشت خط تیره گذاشت و گفت:تو باش اسیر سرنوشت. روی قبرم بنویسید کسی بود که رفت... لحظه ای نیاسود که رفت بنویسید از آغوش خدا آمده بود... هیچکس هیچ نفهمید چرا آمده بود؟؟؟ بنویسید نفهمید کسی دردش را ... هیچکس درک نمیکرد رخ زردش را ... بنویسید که اسطوره بی صبری بود... بنویسید پرش لحظه پرواز شکست بنویسید دلش را به دل پیچک بست روی قبرم بنویسید دلی عاشق ذاشت... ذور تا دور دلش یاس و اقاقی میکاشت رج به رج فرش دلش...